Irmak Yıkılmaz
Kurumsal İletişim ve Marka Yönetimi Uzman Yrd
192.
Sevgili Alp,
Bir türlü elim gitmedi bu kelimeleri yazmaya. Sana en son bu şekilde bir şey yazdığımda, lise yıllığımız içindi. Bu seferkinin o kadar da sevinç ve heyecan dolu olmayacağını, senin bana karşılık veremeyeceğini bilmek beni o kadar üzüyor ki…
Lisedeyken hayatın ciddiyetini anlayamıyoruz, her şey çok kolay ve basit geliyor. Oradan oraya sürükleniyoruz. Mesela mezun olurken Kanada’ya gitme planların vardı üniversite için, sonra bir bakmışım sen de Bilkent’i kazanmışsın, üstelik de Hukuk Fakültesi’ni :) Sonrasında mühendisliğe geçeceğini söylemiştin ama insan şaşırıyor ister istemez. Zaten lisedeyken de diyorduk sen hep insanı şaşırtıyorsun olaylara karşı yaklaşımın, davranışların ve tepkilerinle diye. Sürpriz bir çocuksun Alp :) O sakin ve soğukkanlı karakterinin altında gizli bir kahraman yatıyormuş, biz çocuk aklımızla farkına varamamışız. İnsan inanamıyor. Keşke bu şekilde öğrenmeseydik ama.
Benim bazı huylarımı ve karakterimi ablana benzettiğini söylerdin. Nihan ablayla tanıştım bundan bahsettik ikimiz de. Ama keşke sen yanımızda olsaydın bizi tanıştırmak için, sensiz böyle tadı hiç olmadı :)
Ben lisedeyken çok mesafeli bir kızdım, bazen çok carlardım bazı konularda. Ama bir kere bile seninle ilgili kötü bi anım veya sohbetim olduğunu hatırlamıyorum. Hatta benimleyi geçtim, senin herhangi birisiyle kötü bir olayın olduğunu bile hatırlamıyorum. Hep güzel kalmışsın aklımda. Ben yıllar geçse de hiçbir şeyin değişmediğinden eminim.
Sen çok güzel kalpli bir çocuksun Alp, seni her zaman da öyle hatırlayacağım. Hayatımın bir parçası olduğun için her zaman minnettar olacağım.
10.02.2025 12:04