Alp Mercan

Kahraman Alp,
Canın pahasına da olsa bir insanı bile kurtarabilmek umuduyla düşünmeden girdin alevlerin arasına. O cesur, merhametli yüreğin kimbilir kaç canı kurtardı. Seni yetiştiren, kalbine iyilik tohumları eken anne ve babanın ellerinden öperim. Öğretmenliğim boyunca gösterdiğin kahramanlığı, öğrencilerime gururla anlatacağım. 🙏

Canım Alp,
Seni hiç tanımadım. Ama artık vazgeçilmezimsin. Güzel yürekli Alp benim güzel yürekli biriciğim ile aynı toprağa karıştı. Orada birbirinize kardeş olun, can olun. Güzel gözlerinizle yukarıdan bizi izleyin. Size layık olmaya çalışacağız. Hiç tanımadan yüreğimin baş köşesinde aldın yerini sevgili Alp. Artık hep beraberiz...

Yokluğun bir yoksunluk olsa da gidişinin onuru evrende ses bulacak..

Alp, seni hiç tanıma fırsatım olmadı. Ablacığının hissettiği kardeş sevgisiyle benimki birmiş. Böylelikle sen de benim kardeşim oldun.
Ah be Alp, güzel çocuk! hakkın yerde kalmasın. Artık tek dileğim bu.

Canım Alp, tarifi mümkün olmayan böylesi acı bir kaybın derin üzüntüsünü yaşıyorum. Neşeli ve sıcak gülüşün daima kalbimde yaşayacak. Tertemiz yüreğinle, seni seven, sayan ve sana değer veren yüzlerce insan kazandın. İlk olarak tüm o güzel insanlara sabır diliyorum. Işığın hiç sönmesin.

Ne denli büyük bir kıskaç, ne kadar da ağır bir cendere… Biraz temiz hava ve rahatlama ihtiyacıyla çıktığın yolda kayak üstünde geçecek birkaç keyifli günün heyecanı kaplamıştı belki içini. Yakın bir dostun yöresinde, sevgi ve eğlence dolu anılar biriktirmekti gayen kuşkusuz. Sonra bir ateş düştü! Yürekler yandı. Sen bir kahramanlık türküsü söyledin göğsüne doldurduğun cüretle. Bize çatlamış dudaklarda ağıt yakmak kaldı. Yattığın toprağın suyu, gittiğin yerin nuru eksilmesin güzel insan.

Hala yazacak kadar, hatta yüzleşecek kadar halim de yok gücüm de yok. Sadece bu kahramanın annesi olduğum için gururluyum, onurluyum ve bu yüzden dayanıyorum. Biraz da ablan ve Mete için bir şekilde tutunmaya çalışıyorum. Sen Mete gibi çocukları kurtarmak için o yanan otele girdin ya biz senden razıyız benim vicdanlı oğlum, benim kahraman oğlum, benim şehid oğlum.

Ben seni her evden gittiğinde öptüm kokladım ve Allah'a emanet ettim, içim rahat! Sen bana Allah'ın emanetiydin ve zamanı geldiğinde emanetler sahiplerine döner. Giderken bile bize bu gururu bahsettiğin için oğlum teşekkür ederim. her zaman bizi düşündüğün için bu haldeyken bile bize gururlu bir ad bıraktın.

Gittiğinden beri çok az zaman kalkıyorum koltuktan hep düşünüyorum yine de - ne de olsa ana yüreği - korktu mu, üşüdü mü, canı yandı mı? Kafamda milyonlarca düşünce dönüyor, susturamıyorum. Şunu bil ki nerede olduğunun hiçbir önemi yok, Annen seni bırakmayacak, hep yanında.

Senin adını Alp koydum adın gibi yaşadın adın gibi gittin. Sen merak etme! Ben senin arkandayım ve son nefesime kadar bunun hesabını soracağım. Bu süreçte kimin en ufak sorumluluğu varsa tek tek fitil fitil burnundan getireceğim. Benim canımı, canımın canını alanlara bedel ödeteceğim bu da sana sözüm olsun.

Şehadetin kabul olsun benim Alp oğlum! Seninle hep gurur duydum ve hep gurur duyacağım.

Seni çok seviyorum popiş.

Canını hiçe sayarak canlar kurtarmaya çalışan kahraman. Mekanın Cennet Olsun

Sevgili Düdük Alp :)

Henüz 2.5 yaşında olduğum için bu satırları annem (aka your witch sis) kaleme alıyor. Gittiğinin ve bir terslik olduğunun farkındayım, çünkü her gün en az 2-3 kere beni arardın ve sadece benimle oynar ve konuşurdun. Resmini gördüğüm her yerde öpüyorum ve o ponçik suratını seviyorum.

Beni her aradığında anneme ilk olarak Mete'yi ver derdin, hatta annem senle konuşmaya çalıştığında Mete'ye özel telefon alacağım ben Mete için aradım derdin. Galiba artık özel hattımızı kurduk birlikte, sen hep benimlesin benim kahraman koruyucu meleğimsin! Her gece rüyamda benimlesin, annem geceleri uykumda gülümseyerek Alp dediğimi duyuyor. Sanırım yine bizi kıskanıyor çünkü o seni göremiyor. Bugün anneme Alp benimle oynamaya gelmiş ama yine yaramazılık yapıp oyunaklarımı alıyor dedim. Oradan da bizi trolleyebilmen muazzam gerçekten.

Sen benim her zaman "Şüşman küpek" en iyi arkadaşım kalacaksın. Ben de her zaman Alp'ın oyuncağı! Sen gitmeden önceki son gün "Alp'i arayın" diye krize girdiğim videoyu görmüştün zaten ve telesiyejde olmana rağmen beni aramıştın. O günden sonra gittiğini anladığımdan olsa gerek hiç Alp'i arayın diyemedim, gerçi sen hep benimlesin artık.

Eve geri döndüğümde kapıda bir paket bizi bekliyordu, evet bizi bırakıp gitmeden önce alıdığın sürpriz son kitap gelmişti. Sen hep böyleydin zaten benimle hep anı biriktirdin her gün küçük sürpirzler yaptın bu kitap sürprizin de annemi biraz dağıttı ama toplar yine tanıyorsun onu...

Şimdi bana söz verdiğin son oyuncağın gelmesini bekliyorum, annemler senin verdiğin sözü tutacak biliyorum ama ben şimdi kime her gün yeni sipariş vereceğim onu bilmiyorum. Annemi beraber delirtmemiz gerekirken bu işi tek bana bıraktın ben de bu yüzden kızıyorum. (Eray Dede gibi baktım sana)

Herkes beni sana benzetiyor sarışın Alp diyor umarım karakterim de sana benzer düdük Alp! Sen dünyanın en iyi arkadaşı, abisi ve dayısısın. Artık bir sıfatın daha var süper kahraman! Benim gibi çocukları kurtarmak için kurtuduğun halde yangına tekrar girdiğini annem gelecekte detaylıca tekrar ve tekrar anlatacak! Sen bana gurur dolu bir ad bıraktın. Seni çok seviyorum ve hep seveceğim. İyi ki ben senin oyuncağındım Şüşman küpek.

mekanı cennet olsun

Üniversiteden(MIYO)Anne ve Babası nın arkadaşı olarak mutevefaya Allahtan rahmet tüm sevenlerine baş sağlığı ve sabırlar diliyorum Mekanı Cennet olsun

Canımızz Alp..
Seninle geçirdiğim zamanlar çok kıymetliydi seninle aynı candan aynı kandan olmak tarif edilemez bir gurur tertemiz yüreğinle hoş sohbetinle bilgilerinle her seferinde hayatıma güzellikler kattın. Özellikle 'abla ya senin bu boyunu napıcaz her geldiğim de biraz daha kısalıyorsun sanki deyişin kulaklarımda ama yapacak bir şey yok anneanneme benziyorsun derdin .. O güzel gülüşünü atıp gönlümü alıverirdin . Seni her zaman kahramanlığınla cesaretinle güzel yüreğinle anacağız iyi ki vardın iyi ki hayatıma dokundun hep var olacaksın . Sen kimseyi incitmedin yattığın yerde seni incitmesin ..

Aramızdan bu ani ayrılış hepimizi derinden etkiledi, inanamadık... Sadece Yaz aylarında görüşebiliyorduk ama orada var olduğunu bilmek ne büyük nimetmiş. Rabbim Mekanını Cennet , Peygamberimize komşu eylesin. Başımız sağolsun.

Mekanın cennet olsun kahraman oğlumuz 🤯🤯🤯

Mekanı cennet olsun

Sevgili Alp;

Seni maalesef ki bu üzücü olayda haberler üzerinden tanıdım. Ne kadar iyi yetiştirilmişsin ki insan hayatına önem verebilmişsin, risklerin çok olmasına rağmen. Senin gibi gençleri böyle tahlihsiz bir cinayette kaybetmek çok üzücü.

Umarım huzur ve mutluluk dolusundur bulunduğun yerde.

Ailene, arkadaşlarıma ve bütün sevdiklerine önce başsağlığı diliyorum, sonrada ailene senin gibi bir evlat yetiştirdikleri için teşekkür ediyorum.

Aslan yürekli Alp,

Seninle hiç tanışamadık; fakat kahramanlığına hepimiz tanıklık ettik, seni tanıdık ve ardından göz yaşı döktük.

Sevgili ablana, kıymetli aile üyelerine, seni tanıma mutluluğuna erişmiş arkadaşlarına sabır diliyorum.

Mekânın cennettir kuşkusuz; huzur içinde yatasın...

Oğluşum,

21.01.2025 gecesi Bolu Kartalkaya’da çıkan yangında, insanların bağrışlarına kayıtsız kalamayarak kendi canını hiçe sayarak ateşin, yangının içine dalan hayat gayem sevgili oğlumu
kaybettim.

Kendi ellerimle ebedi istirahatgahına uğurlamama rağmen inanamıyorum hala…

Bir baba olarak, gencecik 24 yaşında hayatının ilk baharında sahip olduğu inanç ve değerleri için nasıl olur da böyle cömertçe hayatından vazgeçerek ölür diye sordum kendi kendime defalarca.

Babalar ölünce çocuklar büyürmüş ama evlatlar ölünce babalar da yaşarken ölürmüş.
Ben 21.01.2025 Tarihinde ……

Yattığın yer incitmesin oğlum.
Bizi hiç bir zaman üzmedin, yormadın, incitmedin.

Umarım şehadetin, son dönemlerde ihtiyaç duyduğumuz sende var olan insani toplumsal değerleri tekrar kazanmamızı sağlar.

Tüm Türkiye senin şehadetinle tekrar tekrar aynaya baktı, öz eleştiri yaptı, utandı, ciğerleri yandı empati yaptı, Sahiplendi ve içselleştirdiler. Hep birlikte uğurladık.

Tanımadığımız milyonlar seninle gurur duydu, sensizlik acı olsada ölümün insanlık adına şartsız ve önyargısız kahramanlık destanı oldu.

Herkes çocuklarına seni anlatıyor, artık bir efsanesin, öyleydin zaten ama herzaman yaptığın gibi yine sessizce onurluca fark ettirdin.

Gidişinde kısa yaşantın gibi sessiz ve onurluca oldu

Canımın içi Güler Yüzlü Sessiz Yavrum,
Vedalaşamadan sessizce gittin.
Sensizliğe nasıl dayanacağız?
Sorumluluk bilincinle babaanneni arar kontrol ederdin, yanında kim var diye sorardın. Deprem olduğunu duyduğunda telefona sarılıp babaanne hemen dışarı çık, sen fark etmiyorsun ama deprem oluyor diye çığlıkların hala kulaklarımda. Bonus saçların ne güzeldi. Saçından gözünü seçemeyiz “börkünü” çıkarda yüzünü göreyim dediğimde başımda bir şey o saçım babaanne dediğinde ne de güzeldin. Sen bir iyilik meleği, yaşının çok üstündeydin güzel oğlum. Hiç bir gün karşılık vermedin, kırmadın, dökmedin, üzmedin ne saygılı ve sevecendin.
Şehadetini Allahım inşaallah kabul eder, hak vaki olduğunda sana komşu kılar beni.
Canım torunum , hergün dualarımdasın.

It’s very hard to write these words … unconceivable a few weeks back … What is life? And how can something like this happen? When I have first heard about this tragedy, I said it cannot be true and that both Alp and Yigit are somewhere out there amongst the wounded, that they will be found alive, but it wasn’t meant to be…

Alp gave up his life knowingly so that countless others may live, so that many other families will be able to hug their loved ones, this with the cost of his own!

I believe his final act is a testimony to the way he was raised, to the man he was, to the strong family values instilled in him by his parents, to his selflessness and courage… In the days that passed I pondered on one fact “ what would I have done if I were in his place?” and I am afraid I cannot bring my conscious mind to render an answer I can accept.

I am happy I got to know you, Alp! You were always positive, you wanted to experience new things… albeit big sis might not have always approved (don’t know if the motorbike would have materialized with Ece 😊), wanted to prove yourself to the society and above anything else loved Mete, your sister and family unconditionally! I have yet to see a brother sister bond as strong as yours!

Both Alina and I will miss you little bro' and you will be in our prayers! Ankara will never be the same without you ☹