Alpciiimmm
Bu satırları yazmak, cümleleri toparlamak gercekten cok zor oldu... Nihan'in dilinden hic duşmezken kisa surede olsa seni bizzat tanima şansımız oldu. Nihanlarda misafirken bir anda evde belirmelerin ve yok oluşlarin, Meteye gösterdiğin sevginin, ilginin büyüklüğü, sabirla Nihanla benim aramda surekli bebek esyasi taşıman... Tüm bunları birlikte yasarken aklımdan geçenler hep şuydu, helal olsun be su Alp'e derdim, bir kere isyan ettiğini duymadim, bir kere of dediğini duymadım. Bu çocuğu alacak kiz yaşadi valla derdim.... Yüreğinle, vicdanınla, davranışlarınla oyle izler bıraktın ki bende umarim bizim çocuklarımız da senin gibi kocaman yürekli olurlar... Bizim Nihanla sohbetlerimizde bu dünyadan göçüp gidecek olan biz olacaktik, hatta gözümüz arkada kalmayacaktı cunku cocuklara sahip çıkacak olan siz kucuk kardeşlerimiz olacaktınız ama planlari bozdun be Alpciimm! Bu işin neden'i, nasil'ı, ne için'i yok ama keşkesi çok, basimiza geldi ve sen gittin...
Bundan sonra yuregimiz buruk, gözümüz hep nemli olacak...
Umarım gittiğin yerde çok mutlusundur, huzurlusundur, toprak seni incitmesin.
01.02.2025 21:45