David Davenport

Prof. I did not knew you well, I just proctored one exam for you, but all I need to know is how much people care and love you.

I hope you are resting in peace.

I will always remember our long chitchats standing in the corridors or by the door. I saw him busy and occupied many times but I don't believe I ever saw him sad or without a smile.

Students who were actually interested in learning always appraised him very highly. His introductory tool Robo (who is now awfully sad as C.Alkan put it) was a plain but much earlier version of the renowned visual programming language Scratch. I am sure Robo made numerous CS students' life easier without them realizing.

May he rest in peace...

Prof. David Davenport. He was my first CS instructor, my advisor, the person who taught me my very first coding skills. He was always very nice, and positive. The smile never left his face. The person I take as an example to be both disciplined and yet very caring.
It is really sad to hear he passed away. We will always remember you, hocam! Rest In Peace!.

Sanırım onu tanıyan herkes iyi ve tutkulu bir insan olarak hatırlayacaktır. Başımız sağ olsun.

Kendisinden CS 101 vs CS 102 derslerini almıştım. Samimi, istekli ve güleryüzlü bir şekilde ders anlatırdı. Kod yazarken "indentation" a çok önem verirdi. "INDENTATION" diye bağırdığı zamanları hala hatırlıyorum. "indentation" kelimesinin manasını bilmiyordum. Sözlüklere baktığımda da bir mana veremiyordum neyi kastettiğine. Zamanla duya duya "indentation" ile neyi kastetiğini anlamıştım.

İlk başlarda "indentation" ın David Hocamızın abarttığı kadar önemli olmadığını düşünürdüm. Şimdi 3-4 yıldır neredeyse her gün aktif olarak kod yazıp okuyorum. Ve David Hocanın gayet haklı olduğunu düşünüyorum ;)

Allah rahmet eylesin.

Bilkent'ten 1987'den bu yana mezun olan binlerce Bilgisayar mühendisliği öğrencisinin algoritma ve programlama ile tanışmasını sağlayan hocamız... Yetiştirdiği öğrenciler, şu an dünyanın dört bi yanında alanlarının en iyileri durumda.

Yıllar önce beni de ilk kez algoritmalarla tanıştırmıştı. Hepimizin üzerinde çok büyük emeği var. Kendi oluşturduğu Robo dilinde ilk olarak anlamıştım; programlamanın ne kadar severek yaparak yapacağım bir iş olduğunu. Kendisini minnet ve şükranla anıyorum.

He was one of the defining people in Bilkent. After he left last semester I was thinking that this department would never be the same. Now seeing all these messages after him, I'm sure that Bilkent will never be the same without him.

Canım hocam, o güler yüzünüz hiç değişmedi. Temelimizi siz attiniz, sizi asla unutmayacağız. Huzur içinde yatın... "So far so good"...

Upon first taking his class and being introduced to the course, we all had believed that the semester was going to be great looking at how lively he was.

It is rare for people to be such amazingly positive no matter the circumstances and he found his way around everything showing its positive aspects, no matter how difficult or harsh the situation was.

As the semester went on, we had developed a bond with him even though we had never met him in person. Such is the power of positivity and liveliness. He will always be remembered as a person who took our fingers and guided us into the real world of programming, taught us what he knew best and made us ready for what lied ahead.

May he rest in peace...

We remember him so well as the pioneer undergraduates at Bilkent in 1986-1990 we cannot forget him.This is a big loss for Bilkent family. May Allah rest his Soul in peace.

Gerçekten kabullenmekte aşırı zorlandım. Yolda geçerken karşılaştığımızda hep güler yüzüyle selam verirdi. O güzel yüzün asla unutulmayacak. Üniversitenin ilk yılında her şeye baştan başlarken, bize en temel bilgileri verip yolun daha başından harika bir eğitim sundu. Hayata ve öğrencilere bakışı çok değerliydi. İşini çok severek yapması, öğrencilerini hep ileriye götürme çabası unutulamaz. Çok değerlisin David Davenport...
Rest in peace

Harika bir hoca ve insandi. Universiteye girdigim sene en ne oldugunu daha tam kavrayamamisken en sevdigim ders onun dersiydi. 0 bilgiyle girdigim bolume/alana harika bir intro dersi vermisti ogrettigi felsefeyi bugun bile kullaniyorim. Ders disinda da cok iyi biriydi. Ne zaman gorse selam verirdi, gulumserdi. Kendisinin ders asistanligini yaparken bile cok sey ogrendim. Kendisini cok severdim. Allah rahmet eylesin hocam.

Bilkent CS'te baslayan ve EE'de devam eden maceraminin itici gucuydu David Hocam. Isini iyi yapan, dusunceli, ve cok yardimci bir hoca olmasinin yani sira cok guzel bir baba oldugunu da gorduk. Ailesine ve seven herkese sabir diliyorum. Yattiginiz yer cennet olsun hocam...

I had the chance to meet David Hoca when I was taking CS101. Although his lectures were always fun and one of a kind, he was more than an instructor. He always had a time to talk with people, give smiles to everyone by making jokes in the break times, encourage people in the field of CS. I will always remember the "empty the shopping cart" example and "so far so good" phrase that he used. I am grateful to be one of his students. My condolences to his family and friends. Rest in peace David Hocam.

Üzerimizdeki emeklerinizi asla unutmayacağız hocam. Hevesli ve tutkulu öğretmenliğinizle, yardımcı ve güler yüzlü kişiliğinizle ilham verici bir insandınız. Huzur içinde yatın.

Bilgisayar egitimini ciddi alan, ogrencilerine ilk yil oldugu halde muhendislik disiplinini vermeye calisan biriydi. Sunularini ben yurtdisindaki universitelerde kullandim. Ders anlatimina da hayrandim. Allah gani gani rahmet eylesin. Sevdiklerinin ve ailesinin basi sagolsun.

Birlikte çok kez CS102 dersini verip her zaman kendisinden takdirle bahsettiğim iyi bir öğretmen. Gerçekten öğrencileri önemseyen ve öğrenmeleri için çabalayan çok güzide bir insandı. Kendisinden eğitime ve hayata dair birçok şey öğrendim. Hatıraları hep hafızamızda olacak...

İnsan sevdiği birini kaybettiğinde hayatın önemini sorguluyor. Neden yaşıyoruz ki? David Hocam aslında bu sorunun cevabını çok açık bir şekilde vermişti bizlere. Bir insanın bile hayatına dokunmak ne kadar güzel yaşadığımız süre zarfında. David Davenport bırakın bir insanın hayatına dokunmayı, binlerce insanın mesleğe ısınmasını sağlamış, insanlar üzerinde çok güzel etkiler bırakmış çok değerli bir hocamızdı. Disiplinli ama bir o kadar da sıcakkanlı oluşunu hep örnek alacağım. Umarım hayatımda David Hocamın yaptığı şeylerin birazını olsun yapabilir, anlamlı bir hayatı kendi hayatıma yakıştırabilirim.
Rest in Peace David Davenport.

David'i kaybetmişiz! Haberi işittim ama hala idrak etmekte zorlanıyorum, hala inanamıyorum. Bu kadar iyi, bu kadar pozitif, bu kadar uyumlu bir insanın ömrü bu kadar kısa olmamalıydı diyorum.

Yine işten güçten başımızı biraz daha kaldırıp, biraz daha sohbet etseydik, biraz daha zaman geçirseydik keşke hayıflanmasını yaşadık. Sevdiğimiz insanların ardından aynı duyguyu tekrar tekrar, hep yaşamaktan yorulmuyoruz tuhaf bir biçimde. Daha geçenlerde, yıllar yıllar önce bir restoranda neşe içinde yemek yerken çekilmiş siyah beyaz bir fotoğrafımız elime geçmişti de "ne kadar keyifli bir akşamdı" diye düşünmüştüm. Artık öyle keyifli akşamlarda hiç birlikte olamayacağımız gerçeği çok üzücü.

Ne güzel fotoğraflar çekerdi David. Haberi alınca da nedense gözümün önüne ilk gelen kare, çok sevdiğim bir fotoğrafı oldu. Belki 40 yıl önce, Akçay'da sahilde yavaş yavaş ilerleyen bir bahçıvanın at arabasının üstten, kuş bakışı görüntüsünü çekmişti. Islak kumlarda arabanın tekerlek izleri de gözüküyordu. Çok sade, çok iyi, çok huzur veren bir fotoğraftı. David'in kendisi de çok sade, çok iyi, çok huzur veen bir insandı. Nur içinde yatsın. Onu çok özleyeceğiz.

I am so sorry for his untimely departure. I will always remember him by his contagious smile, the sparkle in his eyes, and his kindness.

Thank you David, for making us have a great start at programming and computer engineering profession. We will be forever grateful..

May you rest in peace..