David Davenport

David hocanın "building an IKEA table", "changing a flat tyre" örnekleriyle algoritma bilgimizin temellerini oluşturduğu günleri daha dünmüş gibi hatırlıyorum. Öğrettiği her şey için, özellikle de temiz kod yazma alışkanlığı kazandırdığı için ona minnettarım. Güler yüzüyle hatırlanacak. Başımız sağ olsun.

Sizden çok şey öğrendim David Hocam. Üniversite hayatımın ilk yılında CS101-CS102 derslerini sizden öğrenebildiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum. Daha hiç kod yazmamış biri olarak ilk ders nasıl geçecek endişesi taşıyarak girmiştim ilk dersinize. Okuldaki bir havuzdan bir kareyle karşımıza çıkmıştınız. Su sızan bir yere “patch” yapılarak fonksiyonel hale getirmişler. Siz de demiştiniz ki “işlevsel ama estetik değil”. Özellikle ilk haftalar boyunca sadece bakış açısı kazandırmaya çalıştınız. Gerek Ikea örneği gerek Shopping Cart örneği her zaman aklımızda yer edecek. Meşhur sihirli sayınız 7 ile -27’yi ve slaytlarınızda bir isim kullanılacaksa kızınız Derya ve eşiniz Güneş’in isimlerini kullanmanızı hiç unutmayacağım. Notlarımızın her şeyi demek olmadığını, asıl önemli olanın gerçekten öğrenmemiz olduğunu söylerdiniz hep. Bizi notlandırmaktan ziyade öğretmeyi esas aldınız. Öğrettiğiniz her şey için minnettarım, sizi hiç unutmayacağım.
Also I will never forget to empty the shopping cart...

As a writer, I spend a lot of time imagining people. But I could never, nor will I ever be able to imagine a sweeter, gentler, more LOVING, more giving, more patient, or more perfect father than my Dad. I'm not sure whether or not he truly believed that when I put it on a card, but I know he believes it now.

A lot of people knew him as a colleague, or as a teacher, or as a friend, or as family, but I can hardly credit the fact that I am the only one lucky enough to call him, "Dad". Dad loved philosophy, kaşarlı simit, back scratches, what he called, "horizontal organisation" (i.e. piles of paper), taking walks with Fazlı Hoca, saying, "yani", the Logical Song, ginger biscuits, murder mysteries, that gap between "yes" and "no", and of course, the innumerable hours he spent with his students.

I don't remember a single time when he didn't put us first, nor when he didn't greet us with a big smile whenever we walked in. And reading these messages, I'm so moved to see that everyone remembers him in the same way. That, to me, is success, if anything is.

I love you, Dad, now and forever.

Değerli bir öğretim görevlisiydi. 35 yıl boyunca bu ülkede birçok değer yetiştirmişti hocamız. Cenazesinin Karşıyaka Camisinden kalktığını öğrendim. Kendisi İslamla da müşerref olmuş. Allah rahmet eylesin. Yakınlarına sabır dilerim.

CS 101 ve CS 102 babasını kaybetti. Huzur içinde uyu güzel adam...

David Hoca verdiği giriş dersleriyle hepimizin hayatına dokundu. Öğrendiğimiz her şey onun bize öğrettiği değerli bilgiler üzerine kuruldu. Kendisi her zaman güler yüzlüydü ve öğretme aşkıyla doluydu. JRobo’yu ve “so far so good?” gibi kendisiyle özdeşleşen sözlerini hiç unutmayacağım. Ondan ders alabildiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum. Departmanımızı hep onunla hatırlayacağım.

Beni bilgisayar bilimiyle tanıştırdığınız ve benimle tecrübelerinizi paylaştığınız için çok teşekkür ederim Hocam. “Hopefully” düşe kalka iyi bir bilgisayar mühendisi olup sizi gururlandıracağım. Huzur içinde uyuyun.

Hepimizin başı sağ olsun.

Güleryüzünü ve sürekli neşeli, enerjik halini hep hatırlayacağız, üzerimizdeki emeği çok büyük. Hepimizin başı sağolsun.

“Kayıpların ardından üzülmeyeceğim artık öğrendim,” diyordum. David dün bana gider ayak son kez gülümsedi: “Bak görüyor musun hâlâ öğrenememişsin ama sana güveniyorum eminim öğreneceksin,” dedi. Ben de ona son kez gülümsedim: “David sen öğretmeyi seversin, yeni ders başlamadan öğret bana,” dedim.

17 Şubat, 2021, Çarşamba, 16:10. O an onu bembeyaz gömdük.

David hocadan ders alırken bir gün kampüste de görüşmeyi dilerdim. Çok ani bir olay ve çok değerli bir insan. Ailesine başsağlığı dilerim. Farewell David.

Çok şey borçluyuz.

Nurlar içinde yatın hocam.

David Davenport Bilkent Bilgisayar Mühendisliği Bölümüyle özdeşti. Çoğumuz onun dersleriyle yazılıma giriş yaptık. İyi bir hoca ve iyi bir insandı. Güler yüzü ve hayatımıza kattığı güzel anılarla hatırlayacağız. Sevenlerine sabır ve baş sağlığı dilerim.

Aklımda hep Robo ile kalacak, üniversite hayatımın ilk dersini aldığım şahane adam. Çok üzgünüm!

I had the privilege of taking CS101 course from Mr. Davenport in 2020 fall semester. He was a superb instructor who had a great passion for computer science. He taught us the fundamentals of algorithms and programming very efficiently, and I am deeply honored to enter the stage of computer science under his wings. He was a kind hearted person who deeply cared for his students and he taught us many things in one semester. Değerli David Hocam, ruhunuz şad olsun. Sizin gibi iyi kalpli ve işine tutkuyla bağlı birisini unutmayacağım. Ailesinin, sevenlerinin, meslektaşlarının ve onun tedrisatından geçmiş binlerce öğrencinin başı sağolsun. Allah rahmet eylesin.

Değerli Hocamızdan, üniversite hayatımın ilk yılında Turbo Pascal dersleri almıştım. Bende iz bırakan, ufkumu genişleten hocalarımdan birisiydi. Vefat ettiğini üzülerek öğrenmiş bulunuyorum. Kendisine Allah'tan rahmet, ailesine sabırlar dilerim.

Birçoğumuzun üzerinde büyük emekleri olan, işini layıkıyla yapan ve sevilen bir hocaydı. Üniversitemiz için büyük bir kayıp oldu. Kalplerimizde hep kocaman bir yeri olacak, özlenecek ve asla unutulmayacak. Daha iyi bir yere gitmiş olması dileğiyle... Başımız sağolsun.

Sene 1987 ve biz küçücük bir aileydik kampüsümüzde.... Öğretmenlerimiz ve öğrencilerin aynı mahallede oturuyor olması mı dersiniz yoksa o samimiyet mi dersiniz. Hepsi muhteşemdi.....

Kendisi kampüs hayatında eşi ve oğullarıyla birlikte aramızda Bilkent'in nefesini beraber soluduğumuz hocam...
Kaybını derin bir üzüntü ile öğrenmiş bulunuyorum. Sevenlerine ve ailesine ve tüm camiamıza baş sağlığı diliyorum.
Işıklar yoldaşı olsun.
1986 / IE Elif TANZA

Bilkent bilgisayar öğrencilerinin hepsinin temelini atan iyi kalpli bir hocamızdı. Allah rahmet eylesin.

I had the chance to meet David Davenport when I was a freshman at Bilkent CS. He was my instructor for introduction to programming classes. I absolutely loved him. I believe that his teaching style was so effective that it really made me internalize all of the foundational programming concepts. He was definitely one of the most important figures who shaped my career and made me who I am today, getting my Ph.D. in computer science. Moreover, he was a fun and jovial person, during the class times, and outside of the class environment as well. I have fond memories of him, making jokes and being sarcastic during break time. :) Rest in peace, Professor David, you will be remembered.

I met David through the Artificial Intelligence SIG, where he organised seminars and generally brought people together, then worked with him for several years as part of BETS, where his "Don't fix it if it isn't broken" attitude was proverbial ("What's wrong with sed?" was one comment that will always stay with me). His critical intelligence was matched by a warm, kind personality - I'll never forget how when we met up on campus he brought me a mask because I'd mentioned that I'd forgotten mine and was on my way to the supermarket to buy one with my face wrapped in toilet paper! I will miss my fellow Shropshire lad.

Sevgili Hocam güler yüzünüzü ve samimiyetinizi hiç unutmayacağım. Çok üzgünüm.
Başımız sağolsun.