Sevgili Serhat Hocam,
En son mailleriniz gelmemeye basladiginda icimi bir endise kapladi. Doneceginize kendiniz de, biz de oyle emindik ki...
Herkes tarafindan sevilmek zordur, ama siz hakikaten herkes tarafindan seviliyordunuz. Yaşı olmayan, hayati dolu dolu, sporuyla, latin muzikleriyle, sohbetiyle, nesesiyle yasayan bir insan oldugunuz icin herkesle arkadastiniz. Ogrenciler icin de cok iyi bir rol modeldiniz: Tum tecrubenize ragmen, halen ogrenmek ister, yenilikleri merak edip, uygulamak isterdiniz.
Kendi adima arkadasliginizi, hamiliginizi cok ozleyecegim. Ilk teshisinizde konustugumuzda "Daha dur, daha ne maclar yapacagiz!" demistiniz, icime siz su serpmistiniz. Bu hastalik hic olmadi Hocam, boyle gitmek hic yakismadi, dogru duzgun veda bile edemeden.
22.10.2013 09:54