perihan bilici yılmaz
emekli öğretmen
1788.
o büyük insanı 1977 senesinde hacettepe üniversitesi beytepe kampüsünde ilginç bir anımla tanımıştım. öğretmenliğim süresince öğrencilerime iyi, hoşgörülü, alçak gönüllü, öğretici, sevgi dolu yürek örneği vermek istediğimde bu anımı anlatırdım. hem çalışıp hem de okuduğum bu yıllarda Hacettepe_beytepe öğrenci işlerinde sekreterdim. en erken ben gelir kapıyı açardım. yine bir sabah kapıyı acıp odama geçerken uzun boylu, kahverengi paltolu babacan bir AMCA odama girdi. kendisini tanımadığım için 'Buyurun Amca,size nasıl yardımcı olurum? dedim. Beni hiç bozmadı. Koltuklardan birine oturdu müdürüm Mücella Hanımı, burslar hk.nda bilgi alacağını söyledi. tatlı bir sohbet ve bir bardak çaydan sonra tekrar geleceğini söyleyip ayrıldı. ilerleyen saatlerde rektörümüz Gürol Ataman'ın Mücella Hanımı araması ile büyük bir telaş başladı. Prof.Dr.İhsan Doğramacı geliyormuş haberi hepimizi heycanlandırdı. Müdürüm çay ikramlarını benim yapmamı söyledi. elim ayağım tutuştu. ilk defa öğrenci işlerini ziyaret edecekti. Biraz sonra dekanlar, rektörümüz, öğretim üyelerimiz ve BENİM AMCAM yani İhsan Doğramacı Bey geldiler. O,büyük ve tatlı insan yanımdan geçerken saçımı okşadı ve bak yine çayını içmeye geldim, dedi. Uzun sözün kısası zaman zaman habersiz baskınlarından birinde tanışıvermiştim ONUN'ile. iyi ki tanımışım onu. Bir Koca Çınar ile fidanın dostluğuna benzetirim bu anımı. Diploma törenlerinde, izlerken bir başka güven verirdi hepimize. Ruhu şad olsun, cennet mekanı olsun '
27.02.2010 21:14
